Kimbolton
Zondag vertrok ik richting Palmerston North, mijn nieuwe Wwoofing adres. De bus had een uur vertraging, maar na 5 uur rijden ben ik toch aangekomen. Ik werd opgehaald door Annelies, mijn host. We moesten nog 40 minuten rijden in de auto om bij haar huis te komen. Nu ben ik in Kimbolton, een klein dorp met eigenaardige inwoners. Annelies heeft het oude bankgebouw gekocht en woont daar nu. Ook heeft ze een kleine bed and breakfast opgezet. Een erg leuke en aardige vrouw, die me erg doet denken aan oma. Tegenover ons is de pub, de enige van het dorp. Iedereen komt hier samen om een biertje te drinken. De mensen zijn een beetje apart, maar wel aardig. Ik als buitenstaander val natuurlijk wel op en iedereen vraagt meteen waar ik vandaan kom. Het 'werk' dat ik moet doen is helemaal geen zwaar werk en ik kan hier lekker tot rust komen. Je hebt alleen wel het gevoel dat je 50 jaar terug in de tijd gaat. De hond Bagel doet me denken aan James. Luisteren staat niet in zijn woordenboek en alles draait om eten. Gisteren had ik een avontuur: een van de kuikens was aan de andere kant van het hok terecht gekomen en kon niet terug naar binnen. Het kostte wat moeite, maar uiteindelijk heb ik haar gered en weer terug in het hok gestopt.
Reacties
Reacties
Leuk verhaal weer Ilze. Fijn dat je weer op een leuk adres bent. Fijne tijd daar.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}
